5 dragulja Sankt Peterburga

Neretko, crkve su igrale ključnu ulogu tokom doba kulturnih prekretnica i ratova. Ove crkve, vrhunac arhitekture svoje vrste, su ponosni spomenici duha jednog naroda. Sankt Peterburg čuva mnogo ovakvih dragulja a ovom prilikom predstavićemo 5 najupečatljivijih, počevši od Isakijevskog sabora.

Istorija Isakijevskog sabora počinje sa epohom Petra Velikog, koji je u čast svog pokrovitelja Isakija Dalmatinskog sagradio Isakijevski sabor. U toj crkvi je bilo i venčanje Petra I njegove druge žene Ekaterine. Crkva je prvobitno bila sagrađena od drveta,  pa je usled velike poplave ubrzo bila uništena. 

U drugosagrađenu crkvu je udario grom. Treća crkva je bila sagrađena na mestu današnje, mada spoljašnji izgled nije odgovarao njenoj nameni - glavna crkva u Rusiji. Zato je Aleksandar I napravio konkurs za projektovanje novog Isakijevskog sabora, a 1818. godine je počela gradnja četvrte crkve po projektu mladog francuskog arhitekta Augusta de Monferana. 

Izgradnja četvrte crkve Isakijevskog sabora trajala je 40 godina.

Druga po redu najvažnija saborna crkva u Sankt Peterburgu je Kazanski sabor, koji se nalazi na Nevskom prospektu. Na  sudbinu ove crkve je uticao Otadžbinski rat 1812. godine. Crkva je prvobitno posvećna čudotvornoj ikoni Kazanskoj Majci Božjoj, da bi se kasnije preobratila u crkvu u kojoj su čuvane relikvije pobedonosnog rata. U nju se donošeni i vojni trofeji, ključevi osvojenih gradova i sl. 

Na dvadesetpetogodišnjicu pobede nad Napoleonom, ispred Kazanskog sabora su postavljeni spomenici velikim vojskovođama.

Pored ove dve saborne crkve, poznati su još i Никольский Морской сoбор и Троицкий собор, u kojem se između ostalog veliki pisac Dostojevski venčao.  

Crkva koja ne može da prođe nespomenuta i neprimećena je svakako Crkva Spasa na krvi - hram je sagradjen na mestu ubistva imperatora Aleksandra II. Dan nakon ubistva imperatora Gradska skupština na vanrednom zasedanju zahtevala od imperatora Aleksandra III da dozvoli gradskoj vladi da podigne spomenik ubijenom imperatoru. 

Bio je objavljen konkurs za izgradnju hrama-spomenika i izabran je spomenik arhitekte Alfreda Parlanda. Crkva je sagradjena u ruskom stilu po uzoru na moskovsku crkvu Vasilija Blaženog, ukrašena u mozaiku, po crtežima tadašnjih uglednih umetnika.