3. marta u 20.30h, u našoj školi je održano predavanje o Koreji, korejskom jeziku i pismu, radi promocije kulture i jezika. Ovo je deo tog predavanja koji ukratko priča o delu istorije Koreje, a uskoro ćemo podeliti s vama i više od toga. :)
Koreja je istočno-azijski region koji se nalazi između Kine i Japana. Korejski istoričari se često šale na ovu temu i navode da je tokom istorije Koreja bila uhvaćena u konflikt između Kine i Japana "kao škamp između dva kita".
Ipak, Koreja je daleko od nemoćne i male zemlje. Ponosna je na činjenicu da nikad nije bila pokorena, sve do 20. veka kad je na kraju pala pod Japansku okupaciju. Pre toga, tokom istorije, mnoge kineske dianstije su pokušale da se strateški postave na ovo poluostrvo i nisu uspeli. Moćna Mongolija na vrhuncu svoje moći nije uspela da prodre preko severne granice i jedino što je uspela da izdejstvuje polu-vazalni odnos koji se odnosio na izgradnju brodova za uzvrat za mir.
Opšte poznata činjenica je da je Korejsko poluostrvo prostor podeljen na dve suverene teritorije - Južnu i Severnu Koreju, tačnije na Republiku Koreju (Južna) i Demokratsku Narodnu Republiku Koreju (Severna).
Kako je do te podele zapravo došlo?
Podela po takozvanoj 38. paraleli (38. stepenu geografske širine) se desila posle kapitulacija Japana 1945. Tad je Koreja oslobođena od japanske okupacije pod kojom je bila od 1910. godine.
Podela je ozvaničena 1948. osnivanjem dve zasebne vlade suprotnih ideologija, na sevrenom i na južnom delu Korejskog poluostrva.
Razlozi podele su diskutabilni, ali jedno je sigurno - različiti pogledi na budućnost i političku strukturu su podelili narod na dva dela, dve oprečne grupe, što je dovelo do izbijanja takozvanog "Trogodišnjeg rata" koji je trajao od 1950. do 1953. godine kada je potpisan sporazum o prekidu vatre. Rat nikad nije zvanično prekinut, a povremeni incidenti se dešavaju i danas.
Do momenta razdvajanja, Korejci su bili ujedinjeni narod sa dugom fascinantnom istorijom. Koren korejskog naroda se nalazi na prostorima današnjeg Sibira i Mandžurije. Najstariji očuvani dokazi o naseljenosti korejskog poluostrva potiču čak i do 10000 godina pre naše ere, a početkom istorije korejskog naroda se smatra momenat osnivanja proto-kraljevstva od strane mitskog kralja Danguna, 2333 godine pre naše ere. Bez obzira na političku razdvojenost, Korejci sebe nazivaju "decom Danguna" i veruju da će ova duboka povezanost jednog dana dovesti do ponovnog ujedinjenja naroda.
Da li je mit o Dangunu zasnovan na istorijskoj ličnosti?
Postoje različita mišljenja o ovome. Po legendi, Dangunov otac, sin Vladara Neba je sišao na zemlju da živi među planinama i dolinama. Sa njim su došli i 3000 sledbenika sa kojima je osnovao Nebeski Grad. Dangun, naslednik neba i sin medvedice preobražene u ženu, nasleđuje oca i po legendi osniva državu na teritoriji današnje severoistočne Kine i na korejskom poluostrvu. Ovu državu je nazvao Đoson, a o lokaciji prestonice se i dalje raspravlja, mada ideja da se stara prestonica nalazi u blizini Pjongjanga (Severna Koreja) ima najviše pristalica među istoričarima.
Rasprave se vode i o preciznijem datiranju osnivanja Đosona (u moderno vreme poznatijem kao Gođoson), prvog korejskog kraljevstva, upravo zbog postojanja različitih podataka u starim zapisima.
.
Ime "Koreja" /"Korea" potiče od "Gorjo" (고려) naziva drevnog korejskog kraljevstva koje su posećivali persijski trgovci. Zahvaljujući njima, ovo ime se širi prelazi u zvaničnu međunarodnu upotrebu. Pravo ime Koreje je Hanguk (한국) u Južnoj Koreji i Đoson (조선) u Severnoj Koreji. Oba naziva potiču od naziva dinastija koje su vladale određenim kraljevstvima u nekom periodu.
Prvobitno pismo koje se koristilo na ovim prostorima je kinesko pismo, koje se u vrlo maloj meri koristi i danas. Kinesko pismo se širilo Azijom zahvaljujući Budizmu i konfučizmu, religiji i filozofiji koji su se duboko ukorenili u svest korejskog naroda. Ipak, posle nekog vremena postaje očigledno da kinesko pismo Hanđa/Hanza (漢字) ne odgovara duhu korejskog jezika. Jezik je već pretrpeo velike promene zbog uvezenog pisma - integrisao veliku količinu stranih reči, izgubio neke glasove i gramatičke strukture koje je bilo nemoguće predstaviti kineskim znacima...
Zbog ovoga četvrti kralj Đoson dinastije, Veliki Kralj Seđong (세종 대왕) okuplja grupu učenjaka i odlučuje da stvori novo, originalno pismo koje će savršeno odgovarati korejskom jeziku. To pismo je Hangul (한글), koje važi za najjednostavnije i najlogičnije pismo ikada stvoreno. Ovo pismo je ušlo u zvaničnu upotrebu u 15. veku i u upotrebi je i danas.
Koreja je istočno-azijski region koji se nalazi između Kine i Japana. Korejski istoričari se često šale na ovu temu i navode da je tokom istorije Koreja bila uhvaćena u konflikt između Kine i Japana "kao škamp između dva kita".
Ipak, Koreja je daleko od nemoćne i male zemlje. Ponosna je na činjenicu da nikad nije bila pokorena, sve do 20. veka kad je na kraju pala pod Japansku okupaciju. Pre toga, tokom istorije, mnoge kineske dianstije su pokušale da se strateški postave na ovo poluostrvo i nisu uspeli. Moćna Mongolija na vrhuncu svoje moći nije uspela da prodre preko severne granice i jedino što je uspela da izdejstvuje polu-vazalni odnos koji se odnosio na izgradnju brodova za uzvrat za mir.
Opšte poznata činjenica je da je Korejsko poluostrvo prostor podeljen na dve suverene teritorije - Južnu i Severnu Koreju, tačnije na Republiku Koreju (Južna) i Demokratsku Narodnu Republiku Koreju (Severna).
Kako je do te podele zapravo došlo?
Podela po takozvanoj 38. paraleli (38. stepenu geografske širine) se desila posle kapitulacija Japana 1945. Tad je Koreja oslobođena od japanske okupacije pod kojom je bila od 1910. godine.
Podela je ozvaničena 1948. osnivanjem dve zasebne vlade suprotnih ideologija, na sevrenom i na južnom delu Korejskog poluostrva.
Razlozi podele su diskutabilni, ali jedno je sigurno - različiti pogledi na budućnost i političku strukturu su podelili narod na dva dela, dve oprečne grupe, što je dovelo do izbijanja takozvanog "Trogodišnjeg rata" koji je trajao od 1950. do 1953. godine kada je potpisan sporazum o prekidu vatre. Rat nikad nije zvanično prekinut, a povremeni incidenti se dešavaju i danas.
Poreklo korejskog naroda i rana istorija
Do momenta razdvajanja, Korejci su bili ujedinjeni narod sa dugom fascinantnom istorijom. Koren korejskog naroda se nalazi na prostorima današnjeg Sibira i Mandžurije. Najstariji očuvani dokazi o naseljenosti korejskog poluostrva potiču čak i do 10000 godina pre naše ere, a početkom istorije korejskog naroda se smatra momenat osnivanja proto-kraljevstva od strane mitskog kralja Danguna, 2333 godine pre naše ere. Bez obzira na političku razdvojenost, Korejci sebe nazivaju "decom Danguna" i veruju da će ova duboka povezanost jednog dana dovesti do ponovnog ujedinjenja naroda.
Da li je mit o Dangunu zasnovan na istorijskoj ličnosti?
Postoje različita mišljenja o ovome. Po legendi, Dangunov otac, sin Vladara Neba je sišao na zemlju da živi među planinama i dolinama. Sa njim su došli i 3000 sledbenika sa kojima je osnovao Nebeski Grad. Dangun, naslednik neba i sin medvedice preobražene u ženu, nasleđuje oca i po legendi osniva državu na teritoriji današnje severoistočne Kine i na korejskom poluostrvu. Ovu državu je nazvao Đoson, a o lokaciji prestonice se i dalje raspravlja, mada ideja da se stara prestonica nalazi u blizini Pjongjanga (Severna Koreja) ima najviše pristalica među istoričarima.
Rasprave se vode i o preciznijem datiranju osnivanja Đosona (u moderno vreme poznatijem kao Gođoson), prvog korejskog kraljevstva, upravo zbog postojanja različitih podataka u starim zapisima.
.
Ime "Koreja" /"Korea" potiče od "Gorjo" (고려) naziva drevnog korejskog kraljevstva koje su posećivali persijski trgovci. Zahvaljujući njima, ovo ime se širi prelazi u zvaničnu međunarodnu upotrebu. Pravo ime Koreje je Hanguk (한국) u Južnoj Koreji i Đoson (조선) u Severnoj Koreji. Oba naziva potiču od naziva dinastija koje su vladale određenim kraljevstvima u nekom periodu.
Prvobitno pismo koje se koristilo na ovim prostorima je kinesko pismo, koje se u vrlo maloj meri koristi i danas. Kinesko pismo se širilo Azijom zahvaljujući Budizmu i konfučizmu, religiji i filozofiji koji su se duboko ukorenili u svest korejskog naroda. Ipak, posle nekog vremena postaje očigledno da kinesko pismo Hanđa/Hanza (漢字) ne odgovara duhu korejskog jezika. Jezik je već pretrpeo velike promene zbog uvezenog pisma - integrisao veliku količinu stranih reči, izgubio neke glasove i gramatičke strukture koje je bilo nemoguće predstaviti kineskim znacima...
Zbog ovoga četvrti kralj Đoson dinastije, Veliki Kralj Seđong (세종 대왕) okuplja grupu učenjaka i odlučuje da stvori novo, originalno pismo koje će savršeno odgovarati korejskom jeziku. To pismo je Hangul (한글), koje važi za najjednostavnije i najlogičnije pismo ikada stvoreno. Ovo pismo je ušlo u zvaničnu upotrebu u 15. veku i u upotrebi je i danas.
No comments:
Post a Comment